Bünyesinde Arapça Hazırlık Sınıfı modeli uygulayan İlahiyat/İslami İlimler Fakülteleri, Arap Dili ve Edebiyatı, Arapça Öğretmenliği, Arapça Mütercim Tercümanlık Bölümleri ve Anadolu İmam Hatip Liseleri ile yoğunlaştırılmış dil eğitimi programları uygulayan kamu ve özel öğretim kurumlarının tecrübe paylaşımları için ortak bir platform kurulmalıdır. “Türkiye’de Arapça Öğretimini Geliştirme Platformu” şeklinde oluşturulacak olan bu platform, sivil bir platform şeklinde yapılanmalı; çalışma ilkeleri ve yapısının belirlenmesi için taslak bir çalışma planı inşa edilmelidir. Taslak plan, sempozyum bilim ve istişare kurulu tarafından oluşturulmalı; daha sonra Türkiye tecrübesini yansıtabilmesi için gerekli çalışmalar yürütülmelidir. Türkiye’de Arapça öğretimi adına ortaya konacak tekliflerin, konunun bütün paydaşları ile birlikte ele alınması için platform öncü bir rol üstlenmelidir.
Anadolu İmam Hatip Liselerinde uygulanan Hazırlık Sınıfı modeli vizyon belgesi, üniversiteler tarafından da incelenmeli, Türkiye’deki hazırlık sınıfları için hedefler ve uygulamaları ele alan taslak bir metin oluşturulmalı, “Hazırlık Sınıfları Arapça Öğretim Esasları Çerçeve Metni” inşa edilmelidir. Bu metnin taslak şekli, oluşturulacak platformun ilk çalışması olarak planlanmalı, metin daha sonra yazılı olarak genel müzakereye açılmalıdır.
Lisans Yerleştirme Sınavları bünyesinde Arapçanın da yer alması için gereken her türlü girişim yapılmalı; Arap Dili ve Edebiyatı, Arapça Öğretmenliği, Arapça Mütercim Tercümanlık Bölümlerine girişlerde yabancı dil sınavı olarak Arapça da uygulanmalıdır. Ayrıca İlahiyat/İslami İlimler Fakültelerine giriş puanlarına da Arapça sorularının katkı sağlaması teklif edilmeli; oluşturulacak platform tarafından konunun yetkili merciler nezdinde takibinin yapılması sağlanmalıdır.
Aynı hedeflere sahip olan lisans programlarının dersler, saatler, kitaplar ve metotlar bakımından bir bütünlük arz etmesi için Türkiye’de Arapça Öğretimini Geliştirme Platformu öncülüğünde bir çalıştay düzenlenmelidir.
İlk ve ortaöğretim kurumlarında Arapça derslerine giren öğretmenlerin büyük kısmının kaynağını oluşturan İlahiyat Fakültesi ile Arap Dili ve Edebiyatı bölümlerinin son sınıfına asgari iki saat uygulamalı ve seçmeli “Uygulamalı Arapça Öğretim Metotları” dersi konulmalı, ders teorik bir yapıdan ziyade uygulamalı bir içeriğe sahip olmalıdır.
Hazırlık sınıflarının ölçme ve değerlendirme kriterleri dilin dört temel becerisini ölçebilen sınavlarla takip edilmelidir. Ülkemizdeki bir çok üniversitenin İngilizce Hazırlık Okullarında uygulandığı üzere, hazırlık bölümü bünyesinde “sınav ofisi” uygulaması hayata geçirilmelidir.
Arapça öğretiminde eşik seviye olarak kabul edilen B1 düzeyine kadar, iletişimsel yönteme dayalı “aracı dilsiz öğretim metodu” ile öğretim yaygınlaştırılmalı; konuyla ilgili başarılı uygulamalar modellenerek ülke genelinde tatbik edilmelidir.
Özellikle B1 seviyesinden sonraki aşamalar için, özel amaçlı akademik Arapça öğretimine yönelik ders materyalleri hazırlanmalıdır.
Arapça öğretimi alanında yapılan çalışmaların toplandığı “özel bir veri tabanı” oluşturulmalı; Türkiye’de Arapça Öğretimini Geliştirme Platformuna bağlı olarak Türkiye’de bütün paydaşların aktif bir şekilde yer aldığı ve katkıda bulunduğu “Arap Dili Araştırmaları Merkezi” kurulmalıdır.
Arapça hazırlık sınıflarında yürütülen yabancı dil öğretiminin kalitesini artırma ve geliştirme yönünde yabancı dil öğretimi standartları belirlenmeli; bu tür programlarda görev alacak öğretim elamanlarının mesleki yeterlilikleri ölçütlerinin dünya standartlarına yaklaştırılması için izlenebilir ve ölçülebilir bir “Yabancı Dil Öğretmenliği Mesleki Yeterlilikler Çerçevesi” oluşturulmalı, söz konusu yeterlilikler ilgili kurumlarca izleme ve değerlendirme süreçlerinde takip edilmelidir.
Arapça hazırlık sınıflarında görev yapacak öğretim elemanlarının seçim ilkeleri konusunda ölçütler belirlenmeli; adayların mülakat ve örnek ders anlatımı gibi yeteneklerini ortaya koyacakları yöntemlerle seçilmesi teşvik edilmelidir.
Arapça Hazırlık Sınıflarında halen görevli olup meslekî yeterlilikleri bakımından yetersiz görülen öğretim elemanları için kapsamlı ve sürdürülebilir bir hizmet içi eğitim sistemi geliştirilmelidir. Bu sistemle yabancılara Arapça dil öğretim metotları ve çıktılarına ilişkin eğitim verilmeli, öğretim elamanlarının öncelikle başarısız olduğu görülen gramer tabanlı öğretim yaklaşımından iletişimsel yaklaşıma geçmeleri için gerekli olan becerileri elde etmelerine yardımcı olacak bir program takip edilmelidir.
Arapça hazırlık sınıflarında görev alacak öğretim elamanı adaylarının, hizmete başlamadan önce Arapçanın anadil olarak konuşulduğu bir ülkede belli bir süre bulunmuş olması, atamalarda tercih kriterinden biri olarak dikkate alınmalıdır. Öğretim elemanlarının yurt dışına dil öğretimi amacıyla gönderim süreçleri bu bakış açısıyla yeniden düzenlenmelidir.
Hazırlık sınıflarında öğrenme süreçleri içindeki öğrencilerin de görüşleri ve yaşadıkları sorunları ele alabilecek öğrenci sempozyumları ve çalıştayların yaygınlaşması teşvik edilmeli, sonuç bildirgeleri ve alan araştırmaları ortak veri tabanında paylaşılmalıdır.
Hazırlık sınıfı öğrencilerine yönelik başlangıç seviyesinden ileri düzeye kadar derecelendirilmiş okuma materyalleri hazırlanmalı, öğrencilere anlamlı girdiler sağlamak için “Model Arapça Dil Kütüphaneleri” ve “Model Arapça Dil Sınıfları” oluşturulmalıdır.
Hazırlık sınıflarında Arapça öğretim programlarına destek niteliğinde, ev ödevi kavramı genişletilerek kurum içi ve kurum dışı çeşitli etkinlikler planlanmalı; modern teknoloji cihazlarıyla uyumlu uygulamalar kullanılmalıdır.